پکیج آشنایی با راکتور

در یک واکنش شیمیایی ماده A با ماده B وارد واکنش شده و بعضی از پیوندهای بین مولکولی هر دو ماده باز می شوند. سر آزاد شده این پیوندها تمایل به تشکیل پیوندهای جدید دارند و در صورت برخورد موثر با یکدیگر پیوندهای جدید و در نتیجه مواد جدید و متفاوت با مواد B,A  ایجاد می شوند.

A + B …. C + D

ماده B, A را به عنوان واکنشگر می شناسند در حالیکه D, C را محصول واکنش می نامند.
یکی از مهمترین عوامل در انجام واکنش ، تعداد برخوردها بین  مواد واکنشگر است. هرچه تعداد برخوردها بین واکنشگر بیشتر باشد احتمال انجام واکنش بیشتر است و میزان تبدیل مواد اولیه به محصولات بیشتر می شود.
انجام واکنش فقط هنگامی امکان پذیر است که مولکولها با یکدیگر برخورد موثر نمایند و ایجاد برخورد بین مولکولها نیازمند انرژی است.
حداقل انرژی لازم برای اینکه واکنش گرها در شرایط واکنش انرژی اکتیواسیون نامیده می شود.این میزان انرژی  برای واکنش های مختلف متفاوت است.
باید توجه داشت هر برخورد بین واکنشگر ها منجر به انجام واکنش نمی شود زیرا علاوه بر انرژی ،پارامترهایی چون زاویه برخورد بین مولکولها نیز در انجام واکنش موثر است.به همین دلیل برخوردهایی که منجر به انجام واکنش می گردد،برخوردهای موثر نامیده می شوند.
پس از انجام برخوردهای موثر و رسیدن واکنشگرها به انرژی اکتیواسیون خود،مقداری از مواد اولیه به محصول تبدیل می شود.برای بررسی میزان تبدیل مواد اولیه به محصول از درصد تبدیل استفاده می شود.درصد تبدیل عبارت است از میزان محصولات تولید شده به میزان مواد اولیه ،هرچه تعداد برخوردهای موثر بیشتر باشد درصد  تبدیل بالاتر و هرچه تعداد برخوردها کمتر باشد درصد تبدیل پایین تر است.